Kan ve gözyaşı ile dolu olan Kafkasya tarihinin sevinç ve coşku ifade eden anlamlı bir günü 11 Mayıs.
Kuzey Kafkasya halkları 11 mayıs 1918 yılında, Karadeniz’den Hazar’a uzanan bir coğrafyada, kültür birlikteliğinin yanı sıra, siyasi birlikteliklerini de ilan ettiler tüm dünyaya.

Çarlığın yıkılışının ardından anavatan Kafkasya ile diaspora el ele vererek asırlardır özlem duyulan bir türlü gerçekleşmeyen bağımsız Kafkasya için önemli adımlar attılar.

Osmanlıda yetişmiş sürgünün çocukları, eğitim neferleri olarak gittiler Kafkasya’ya, asker olarak gittiler , din adamı olarak gittiler, kısaca gittiler ve gittiler. İsmail Berkok’lar, Yusuf Suat Neguçler, Tsağo Nuri’ler ve daha birçok idealist adige genci Kafkasya’ya geri dönerek oranın yapılanmasına katkıda bulunmaya çalıştılar.

1864 sürgünden sonra anayurtta kalan bir avuç çerkes, 1917 ekim devrimiyle birlikte çarlığın yıkılması sonucu yeniden bağımsızlık imkanını yakaladılar.

Kuzey Kafkasyada yaşayan aydınlar ve halk önderleri, Rusyada ve Kafkasya’da meydana gelen istikrarsızlıklar sırasında kendi kaderlerini tayin konusunda girişimlerde bulundular.

Öncelikle 18 eylül 1917 yılında “Kafkasya Milli Müessesan Meclisi” adıyla 1500 delegenin katıldığı büyük bir kurultay Dağıstan’ın Andi kasabasında toplandı.

Çeçen asıllı Abdülmecit Çermoy Milli Meclis Başkanlığına seçildi. Kurulan hükümette Haydar Bammat (Kumuk), Alihan Kantemir (Oset), Pşimaho Kosok (Adige)

ve daha pek çok ünlü Kafkasyalı aydın yer alıyordu.

Kafkasya’da başlayan bağımsızlık hareketleri ve kurulan meclis hem çar yanlılarını, hem de bolşevikleri rahatsız ediyordu.

Kafkasya Milli Meclisi, Abdülmecit Çermoy ve dış işleri bakanı Haydar Bammat’la birlikte bir delegasyonu İstanbul’a gönderdi. İstanbul’a giden heyet bazı temaslardan sonra 11 mayıs 1918 yılında bir deklarasyon ile Kuzey Kafkasya Cumhuriyetini ilan ettiler .

Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti Osmanlı devleti tarafından derhal tanındı. Almanya, İngiltere ve Fransa gibi devletler de Kuzey Kafkasya delegasyonu ile elçilikleri vasıtasıyla temaslarda bulundular. Kafkasya Cumhuriyetinin ilanı hem Türkiye, hem de Avrupa basınında genişçe yer aldı.

Askeri, siyasi ve ekonomik çalışmalar yapan, çeşitli anlaşmalar imzalayan Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti, hem çar orduları, hem de bolşevik ordularının çapraz ateşinde kaldı. Osmanlı devleti de o tarihlerde kendi derdiyle uğraştığı için, hiçbir yerden yardım alamayan cumhuriyet ordusu insan üstü gayretlerle direndi.

1921 yılının Haziran ayında, Kafkasya’daki son direniş noktaları da kırıldı. Kafkasya 1990’lı yıllara kadar sürecek olan kızıl rejime teslim oldu.

Bugün 11 mayıs, bundan 86 yıl önce benim bir devletim vardı. Onu benden çaldılar. Afrika’nın ortasında hala insan eti yiyen yamyamlara özgürlük veren, adını duymadığımız ada devletlerini bağımsız olarak Birleşmiş Milletlere üye yapan dünya, nedense Kafkasya’daki bağımsızlık mücadelelerini görmezden gelmektedir.

Bugün 11 mayıs ben çok gururluyum. Bugün benim atalarım sen-ben kavgasını bir tarafa bırakarak devlet olmaya karar vermişler. Bizler de onların torunlarıyız.Düşünüyorum.Acaba şu anda onlara layık mıyız?

11 mayıs, “Bağımsız Kafkasya” gününüzü kutluyor. Bu uğurda hayatını veren şehitlerimizi ve ahirete intikal eden büyüklerimizi rahmetle anıyorum.